Creatieve therapie is een vorm van psychotherapie, die op een veilige manier bijdraagt aan het terugbrengen van sociaal-emotionele problemen bij jongeren. Door het creatieve proces kunnen (verborgen) gevoelens worden verwerkt, zodat een andere omgang met zichzelf en de ander ontstaat.
Creatieve therapie is geschikt voor iedereen. Het is niet noodzakelijk om al creatief te zijn, want het ontdekken van creativiteit is net zo belangrijk en kent vele vormen. Het gaat niet om de prestatie, maar het ontdekken van eigen uitingsmogelijkheden en van daaruit grenzen te verleggen onder deskundige begeleiding. De ontwikkeling kan op bepaalde momenten in het leven verstoord zijn, waardoor blokkades ontstaan, die uitmonden in probleemgedrag op sociaal-emotioneel gebied. In creatieve therapie kunnen ontbrekende ontwikkelingsfasen worden doorlopen om zo het innerlijk evenwicht te herstellen.
In een kennismakingsperiode van vier sessies bouwen we een vertrouwensband op en wordt er ervaren welke uitingsvormen of combinatie daarvan het meest geschikt zijn. Daarna wordt er een veranderingsproces of een verwerkingsproces in gang gezet en begeleid. Je begint met een activiteit naar keuze. In de keren erop worden er kleurentesten gedaan, een familieopstelling op papier, een verhaal gemaakt en spelopdrachten gedaan. Tevens kijk ik hoe stevig je staat en hoeveel ruimte je durft in te nemen.
Bij jongeren is tijdens de therapie contact met ouders en eventueel school. Regelmatig is er een evaluatiegesprek en er worden afspraken gemaakt, zodat iedereen op één lijn zit. Jongeren bevinden zich qua ontwikkeling tussen servet en tafellaken. Zij zijn nog redelijk flexibel en kunnen al volwassen denken. De weerstanden van jongeren zijn een extra uitdaging, maar als zij inzien wat creatieve therapie hen kan bieden, dan zijn de stappen groot. Wat therapie betreft is de benadering op een volwassen manier. Naast de onbewuste veranderingsprocessen wordt er ook veel besproken en juist wel bewust gemaakt. Zij zijn aanwezig bij de evaluatiegesprekken.
Bij jongeren werkt therapie bij:
- weinig / teveel zelfvertrouwen
- agressie/depressiviteit
- pesten of gepest worden
- faalangst / overmoedig zijn
- zich niet uiten of juist overschreeuwen
- weinig inzicht in eigen handelen
- rouw- en verlieservaringen
- gedrag waar niemand iets mee kan
(Familie)systeem en loyaliteit. Je bent onderdeel van een geheel. Ieder doet er toe en geeft elkaar betekenis. Je wordt mede bepaald door de ander. Er bestaat een diepe onderlinge loyaliteit tussen de leden van een systeem.
Drie basisprincipes;
In het familiesysteem zijn er drie wetten, waarop alles gebaseerd is.
- Alles en iedereen heeft evenveel recht op een plek in het systeem. Iemand buiten sluiten kan niet. Ook bijv. een andere ouder of een ander herkomstland niet. Een geheim heeft ook een plek.
- In het systeem is een rangorde. Dit is op volgorde van leeftijd of binnenkomst (bijv. bij pleegkinderen).
- Er is balans in geven en nemen. Het is niet nodig, dat er hetzelfde gegeven wordt als er genomen wordt. Wie teveel geeft, ontneemt de ander de kans om terug te geven. Er is geen geven zonder nemen.
Verstrikkingen
Wanneer, door welke reden dan ook, één of meer van deze wetten in een systeem in de knel komen, ontstaan verstrikkingen.
Die ontstaan uit liefde, met de bedoeling om, gezien de omstandigheden, het zo goed mogelijk te maken voor het hele systeem.
Je wordt vaak onbewust in dienst genomen door het systeem om het geheel in tact te houden.
Voorbeelden
- Pijn voor iemand dragen
- Iemand volgen (doodswens)
- Je erboven stellen
- Iemand beschermen tegen weggaan
- Het leven van iemand anders leiden (bijv. van iemand die buitengesloten is).
Vanuit die verstrikkingen kunnen symptomen ontstaan, zoals bijv. angsten, gevoel er niet bij te horen, relatieproblemen, het ontbreken van kracht, doelen niet kunnen realiseren, slachtoffer of underdog gevoel.
