Een (familie)opstelling laat zonder veel woorden, zien welke plek we in ons huidige gezin, onze familie van herkomst of een ander systeem, zoals bijv. een sportvereniging, koor of afdeling van het werk etc., innemen. Opstellingen helpen om tot dan toe onbewuste of half onbewuste verbanden te zien, en hoe we ons, liefdevol los kunnen maken uit de zogenoemde verstrikkingen, die in het dagelijks leven belemmerend werken. Deze verstrikkingen worden onbewust van generatie op generatie overgedragen. Grondlegger van het opstellingenwerk is de Duitse therapeut Bert Hellinger. Hij spreekt van 'het wetende veld'.
Een opstelling kan gemaakt worden met stoelen, kleine objecten en vloerankers. Het maken van de opstelling wordt begeleidt en door in te voelen in de verschillende opgestelde personen en items, worden de verbanden en verstrikkingen duidelijk. Kleurkeuze van de opgestelde objecten kunnen de rol in het systeem en de verbanden extra verduidelijken.
Bij kinderen wordt er op leeftijdsniveau gewerkt met poppetjes of kleine objecten. Bij wat oudere kinderen is er een opstelling met stoelen of vloerankers mogelijk. Ouder(s) zijn bij de opstelling aanwezig om aan te vullen en voor nazorg. Bij volwassenen wordt er gewerkt, al naar gelang de situatie, met objecten, stoelen of vloerankers. De partner kan mee.
Je bent toeschouwer en ziet als het ware je (familie)systeem. Dit maakt de kern van de problemen zichtbaar. Het zien van de opstelling en het ervaren van de helende werking van een systeem in balans door (kleine) wijzigingen geeft inzicht en kracht. Dit zorgt voor een werking op dieper niveau dan we ons bewust zijn en de energie gaat weer stromen. Er komt een nieuwe beweging op gang. Hierdoor ontstaat ruimte voor verandering en acceptatie van dat wat er is, en rust.
Lees meer over Opstellingen
(Familie)systeem en loyaliteit. Je bent onderdeel van een geheel. Ieder doet er toe en geeft elkaar betekenis. Je wordt mede bepaald door de ander. Er bestaat een diepe onderlinge loyaliteit tussen de leden van een systeem.
Drie basisprincipes;
In het familiesysteem zijn er drie wetten, waarop alles gebaseerd is.
- Alles en iedereen heeft evenveel recht op een plek in het systeem. Iemand buiten sluiten kan niet. Ook bijv. een andere ouder of een ander herkomstland niet. Een geheim heeft ook een plek.
- In het systeem is een rangorde. Dit is op volgorde van leeftijd of binnenkomst (bijv. bij pleegkinderen).
- Er is balans in geven en nemen. Het is niet nodig, dat er hetzelfde gegeven wordt als er genomen wordt. Wie teveel geeft, ontneemt de ander de kans om terug te geven. Er is geen geven zonder nemen.
Verstrikkingen
Wanneer, door welke reden dan ook, één of meer van deze wetten in een systeem in de knel komen, ontstaan verstrikkingen.
Die ontstaan uit liefde, met de bedoeling om, gezien de omstandigheden, het zo goed mogelijk te maken voor het hele systeem.
Je wordt vaak onbewust in dienst genomen door het systeem om het geheel in tact te houden.
Voorbeelden
- Pijn voor iemand dragen
- Iemand volgen (doodswens)
- Je erboven stellen
- Iemand beschermen tegen weggaan
- Het leven van iemand anders leiden (bijv. van iemand die buitengesloten is).
Vanuit die verstrikkingen kunnen symptomen ontstaan, zoals bijv. angsten, gevoel er niet bij te horen, relatieproblemen, het ontbreken van kracht, doelen niet kunnen realiseren, slachtoffer of underdog gevoel.
