Creatieve therapie is een vorm van psychotherapie, die op een veilige manier bijdraagt aan het terugbrengen van sociaal-emotionele problemen bij zowel kinderen als volwassenen. Door het creatieve proces kunnen (verborgen) gevoelens worden verwerkt, zodat een andere omgang met jezelf en de ander ontstaat.
Kinderen maken zich spelenderwijs het leven eigen. Soms wordt dat proces verstoord en ontstaan er blokkades die uitmonden in probleemgedrag op sociaal-emotioneel gebied. In creatieve therapie kunnen ontbrekende ontwikkelingsfasen worden doorlopen om zo het innerlijk evenwicht te herstellen.
Op weg naar de volwassenheid verleren de meeste mensen langzamerhand het spelen. Terwijl het belangrijk is, om in een steeds veranderend leven je aan te kunnen passen door soepelheid van geest. Creativiteit reinigt de ziel en helpt bij het vinden van nieuwe zingeving.
Creatieve therapie is geschikt voor iedereen vanaf vier jaar. Het is niet noodzakelijk om al creatief te zijn, want het ontdekken van creativiteit is net zo belangrijk en kent vele vormen. Het gaat niet om de prestatie, maar het ontdekken van eigen uitingsmogelijkheden en van daaruit grenzen te verleggen onder deskundige begeleiding.
Bij kinderen werkt de therapie bij:
- weinig / teveel zelfvertrouwen
- agressie / depressiviteit
- pesten of gepest worden
- faalangst / overmoedig zijn
- zich niet uiten of juist overschreeuwen
- weinig inzicht in eigen handelen
- rouw- en verlieservaringen
- gedrag waar niemand iets mee kan
|
Bij volwassenen werkt de therapie bij:
- angsten / fobieën
- overspannen zijn / burn-out
- eenzaamheid
- veel conflicten
- overgangsfasen
(naar volwassenheid, het lege nestsyndroom)
- rouw en verlieservaringen
(van dierbare, werk, relatie, gezondheid)
|
(Familie)systeem en loyaliteit. Je bent onderdeel van een geheel. Ieder doet er toe en geeft elkaar betekenis. Je wordt mede bepaald door de ander. Er bestaat een diepe onderlinge loyaliteit tussen de leden van een systeem.
Drie basisprincipes;
In het familiesysteem zijn er drie wetten, waarop alles gebaseerd is.
- Alles en iedereen heeft evenveel recht op een plek in het systeem. Iemand buiten sluiten kan niet. Ook bijv. een andere ouder of een ander herkomstland niet. Een geheim heeft ook een plek.
- In het systeem is een rangorde. Dit is op volgorde van leeftijd of binnenkomst (bijv. bij pleegkinderen).
- Er is balans in geven en nemen. Het is niet nodig, dat er hetzelfde gegeven wordt als er genomen wordt. Wie teveel geeft, ontneemt de ander de kans om terug te geven. Er is geen geven zonder nemen.
Verstrikkingen
Wanneer, door welke reden dan ook, één of meer van deze wetten in een systeem in de knel komen, ontstaan verstrikkingen.
Die ontstaan uit liefde, met de bedoeling om, gezien de omstandigheden, het zo goed mogelijk te maken voor het hele systeem.
Je wordt vaak onbewust in dienst genomen door het systeem om het geheel in tact te houden.
Voorbeelden
- Pijn voor iemand dragen
- Iemand volgen (doodswens)
- Je erboven stellen
- Iemand beschermen tegen weggaan
- Het leven van iemand anders leiden (bijv. van iemand die buitengesloten is).
Vanuit die verstrikkingen kunnen symptomen ontstaan, zoals bijv. angsten, gevoel er niet bij te horen, relatieproblemen, het ontbreken van kracht, doelen niet kunnen realiseren, slachtoffer of underdog gevoel.
